Aflevering 7

In veel landen is het vandaag de dag normaal om even met de inspecteur te bellen als er een vraag rijst of iets moet worden besproken. In het verlengde daarvan wordt bijvoorbeeld bij onze oosterburen in iedere brief die de (belasting)autoriteiten versturen standaard het kantoor, de naam én het doorkiesnummer van de behandelende ambtenaar opgenomen. Waardoor iedereen – en niet alleen belastingconsulenten met speciale nummers – de mogelijkheid heeft van deze communicatieweg gebruik te maken, hetgeen de belastingplichtige zal waarderen als een relatief gemakkelijke, goedkope en proceseconomische mogelijkheid om (niet alleen in bezwaar) wederzijds snel en ongecompliceerd te communiceren en wellicht zelfs kwesties helder te krijgen.In een landelijk onderzoek naar de tevredenheid over de bereikbaarheid en algehele dienstverlening van de Duitse belastingautoriteiten kreeg de Duitse fiscus in 2009 het rapportcijfer 2,3 (op een schaal van 1 t/m 6, waarbij 1 het best mogelijke cijfer voorstelt); en bij een tweejaarlijks plaatsvindende enquête in Nordrhein-Westfalen met hetzelfde onderwerp gaven in 2010 16.291 van 20.936 ondervraagden (77,8%) aan dat hun belastingdienstkantoor goed te bereiken was, zie www.steuerportal-mv.de/cms2/Steuerportal_prod/Steuerportal/content/de/_Service/Meldungen/_100317_Bundesweite_Steuerberaterbefragung_Gute_Noten_fuer_die_Finanzaemter_in_MV/Bundesweite_Steuerberaterbefragung_Gute_Noten_fuer_die_Finanzaemter_in_MV/index.jsp en de Bürgerbefragung der Finanzverwaltung NRW van augustus 2010, p. 5, en www.fm.nrw.de/allgemein_fa/presse/dokumente/2010_bericht_buergerbefragung.pdf.

In deze beschouwing bespreek ik het effect op het Nederlandse formele belastingrecht van een tweetal communautaire rechtsbeginselen: het communautaire evenredigheidsbeginsel, in het kader van de jurisprudentie over de verlengde navorderingstermijn 1 en het verdedigingsbeginsel dat in het arrest Sopropé 2 ook van toepassing is verklaard op besluiten van nationale overheidsorganen, waardoor het van invloed is op het nationale bestuursrecht (waaronder begrepen het formele belastingrecht 3). In beide arresten draait het om de verenigbaarheid van een termijn uit de nationale wetgeving met een communautair rechtsbeginsel. Ik zoek een antwoord op de vraag welke plaats de genoemde rechtsbeginselen (al dan niet in relatie tot hun nationale equivalent) innemen in het nationale formele belastingrecht en wat de gevolgen zijn van schending van de beginselen.

Mw. mr. J.M. van der VegtVerbonden aan de Fiscale procesgroep en het Tax Knowledge Center van KPMG Meijburg & Co.

Op 6 september 2012 is het ontwerpwetsvoorstel ‘Vereenvoudiging formeel verkeer Belastingdienst’ als consultatiedocument op internet gepubliceerd. De belangrijkste doelstelling van het ontwerp is te komen tot een eenvoudiger vaststelling van de belastingschuld. Tegen die gedachte zelf is niets in te brengen. Het ontwerpvoorstel doet echter iets anders, en vooral ook méér. Met dit artikel geven we een eerste inventarisatie van vragen en probleempunten.

Veel mensen (ook rechters) weten het niet, maar de Hoge Raad heeft voor rechters uit rechtbanken en gerechtshoven de mogelijkheid geopend om een maandje stage te komen lopen. Een unieke kans om een kijkje in de keuken te nemen bij ons hoogste rechtscollege. Inmiddels heeft een aantal fiscale rechters van deze mogelijkheid gebruikgemaakt, waaronder schrijver dezes die ervan uitgaat dat de gang van zaken bij de Hoge Raad ook interessant is voor andere fiscalisten. Vandaar in deze ‘opinie’ een verslag van de stage.

De Hoge Raad heeft in enkele min of meer recente strafrechtelijke arresten beperkingen aangebracht op de toepassing van de witwasbepalingen. Deze beperkingen zijn van belang voor de fiscale praktijk nu de Hoge Raad in 2008 heeft geoordeeld dat ook opbrengsten uit fiscale misdrijven kunnen worden witgewassen. Hierna ga ik in op de verschillende aspecten van deze jurisprudentie. De eerste paragraaf gaat over het vereiste verhullende element bij het witwassen van opbrengst uit (eigen) misdrijf. De tweede paragraaf betreft de besmetting van vermogen, wanneer daarin niet te identificeren vermogen uit (al dan niet fiscaal) misdrijf aanwezig is. De derde paragraaf gaat over de mogelijkheid van ontneming van uit fiscaal misdrijf verkregen voordeel. Het artikel sluit af met een conclusie.