Aflevering 5

Op 25 april 2013 wees Hof Den Bosch een opmerkelijk fiscaal arrest in een toch al opmerkelijke omkopingszaak.Hof Den Bosch 25 april 2013, LJN: BZ9967. Het weigerde belasting te heffen op basis van een fiscale fictie, een fictieve interpretatie van ondernemingswinst als persoonlijk inkomen, die op zichzelf voortvloeide uit vermoedens van corruptie.

‘Aan de verdachte mag niet worden onthouden de volledige kennisneming van de processen-verbaal van zijn verhoren’, aldus art. 31, sub a, Wetboek van Strafvordering (hierna: Sv). Deze formulering in het wetboek lijkt niet vatbaar voor een andere interpretatie dan de toekenning van het onvoorwaardelijke recht op een proces-verbaal van zijn eigen verhoor aan de verdachte. Echter, de verdachte belastingplichtige wordt nogal eens geconfronteerd met obstakels bij het verkrijgen van inzage in, maar met name bij het verkrijgen van een afschrift van, zijn eigen verklaring na afloop van een verhoor door de Fiscale Inlichtingen- en Opsporingsdienst (hierna: FIOD).

Zeker in deze tijden van economische crisis komt het in de praktijk regelmatig voor dat wordt besloten tot het liquideren van een rechtspersoon. Zo’n liquidatie heeft tot gevolg dat er een einde komt aan het bestaan van de vennootschap. In dit artikel wordt nader ingegaan op een aantal formeel fiscaalrechtelijke aspecten die kunnen spelen naar aanleiding van het liquideren van een rechtspersoon, zoals de aangifteverplichting van de rechtspersoon tijdens en na de ontbinding van de rechtspersoon en vereffening van het vermogen, de vaststelling en invordering van de aanslag en de mogelijkheid tot het instellen van bezwaar en beroep.

Het fiscale boeterecht blijft in beweging. Sinds de vorige kroniek boeterechtTFB 2012/5.hebben wet- en regelgeving en jurisprudentie zich verder ontwikkeld. Deze kroniek beschrijft de ontwikkelingen in de periode 1 juni 2012 tot 1 juni 2013. Hoewel een kroniek is bedoeld als overzicht en zich niet leent voor uitgebreide beschouwingen, zal ik waar mogelijk verwijzen naar artikelen, noten en commentaren (zonder te pretenderen volledig te zijn).

In TFB 2013/04 heb ik een aantal knelpunten in de regeling van de omkering van de bewijslast en bij de toepassing ervan besproken. Aan de orde zijn onder meer gekomen het relatief- en absoluut-aanzienlijkvereiste en de behoefte aan kwantificering daarvan, de eis van overtuigend aantonen en de afwijzing van partiële omkering door de Hoge Raad. In dit tweede deel van mijn artikel zal ik ingaan op de vraag of er sprake is van strijd met art. 6 EVRM. Ook zal ik hierin nagaan of de regeling van de omkering van de bewijslast in overeenstemming is met het EU-recht. In verband met de voorgenomen herziening van de AWR zal ik ook de vraag bespreken of de sanctie kan worden gemist.Zie voor de voorgenomen herziening van de AWR de brief van de staatssecretaris van Financiën van 11 april 2008, Kamerstukken II, 2007-2008, 30 645, nr. 13 en de bijlage bij het wetsvoorstel Fiscale vereenvoudigingswet 2010, Kamerstukken II, 2009-2010, 32 130, nr. 3, p. 86-89.