Aflevering 13

In zijn bijdrage bespreekt de auteur de Brexit-ontwikkelingen vanaf het referendum in 2016 tot aan de huidige discussies tussen de Europese Unie en het Verenigd Koninkrijk over de Ierse grens en de overgangsregelingen voor grenscontroles aan de zijde van het Verenigd Koninkrijk. Zijn focus ligt daarbij op de douanerechtelijke aspecten. Aan bod komt onder andere een evaluatie van de verschillende (toekomstige) relatievormen tussen de Europese Unie en het Verenigd Koninkrijk alsook het terugtrekkingsakkoord, de overgangsregeling en de douanerechtelijke vormgeving van het goederenverkeer tussen de Europese Unie en het Verenigd Koninkrijk na 1 januari 2021. Met betrekking tot dat laatste wordt ingegaan op de grensformaliteiten die vervuld moeten worden, de werking van het Noord-Ierland Protocol en de toepassing en bijzonderheden uit de EU-VK Handels- en Samenwerkingsovereenkomst.

In dit artikel gaan de auteurs in op de gevolgen van de Brexit voor de btw-wetgeving. De auteurs constateren dat de Brexit de btw-behandeling van goederenleveringen aanzienlijk complexer heeft gemaakt. Voor dienstverrichtingen heeft de Brexit over het algemeen niet direct grote gevolgen. Wel constateren de auteurs dat bepaalde diensten door de Brexit buiten de btw-heffing blijven of juist dubbel worden belast. Zorgvuldige beoordeling van de btw-gevolgen naar aanleiding van de Brexit is vereist en de toekomst zal leren of het Verenigd Koninkrijk de door de Brexit ontstane ruimte om de btw-wetgeving aan te passen zal gaan benutten.

Deze bijdrage gaat in op de vraag hoe de relatie tussen het Verenigd Koninkrijk en de EU-lidstaten op het gebied van de grensoverschrijdende sociale zekerheid wordt vormgegeven. Daarbij gaat bijzondere aandacht uit naar de bepalingen van Verordening 883/2004 inzake de toepasselijke wetgeving en de daaruit voortvloeiende bevoegdheid tot premieheffing. De gevolgen van Brexit voor dit onderwerp blijven echter vooralsnog beperkt. Dit is in de eerste plaats een gevolg van het feit dat op ‘bestaande gevallen’ het regime van Verordening 883/2004 van toepassing blijft, ook wat betreft latere wijzigingen in de regels met betrekking tot de toepasselijke wetgeving. In de tweede plaats is het een gevolg van het feit dat de Handels- en Samenwerkingsovereenkomst voor het onderwerp van de toepasselijke wetgeving grotendeels de bepalingen van Verordening 883/2004 heeft overgenomen. Het kan echter zijn dat er in de toekomst meer divergenties gaan optreden.

Het VK is geen onderdeel meer van de EU. De nieuwe relatie tussen beide partijen is uitgemond in de Handels- en Samenwerkingsovereenkomst. De overeenkomst bevat bepalingen die het vrije verkeer moeten garanderen, maar heeft geen directe werking. Dit roept de vraag op wat we precies hebben aan die overeenkomst, met name op het gebied van de directe belastingen. De auteurs gaan in op de directe werking van de overeenkomst en verdragsconforme interpretatie, en beoordelen bovendien wat de impact van Brexit en de overeenkomst is op de Nederlandse vennootschapsbelasting.

Tot zowel het VK als enkele EU-lidstaten behoren overzeese gebiedsdelen. De Britse overzeese gebiedsdelen zijn uitgezonderd van de territoriale reikwijdte van zowel het terugtrekkingsakkoord waarmee de Brexit werd bewerkstelligd als van de latere Handels- en Samenwerkingsovereenkomst tussen de EU en het VK. Ook de landen en gebieden overzee (LGO) van de EU-lidstaten zijn daarvan uitgezonderd; de ultraperifere gebieden (UPG) van de EU-lidstaten daarentegen niet. In deze bijdrage wordt per Brits en Europees overzees gebiedsdeel ingegaan op het algemene EU-rechtelijke regime dat van toepassing is op dat gebied, de onderlinge verhouding met andere gebieden en de invloed daarvan op zowel indirecte als directe belastingen. Om dat in kaart te kunnen brengen, wordt eerst ingegaan op de territoriale reikwijdte van het EU-recht, met name ten aanzien van de UPG en LGO en vervolgens op de territoriale reikwijdte van de Brexitakkoorden. Ook Gibraltar, de Kanaaleilanden en het eiland Man komen aan bod.