Aflevering 5

De huidige fiscale behandeling van aandelenopties wordt in de praktijk regelmatig als knellend ervaren. Dit is met name voor start-ups en scale-ups het geval aangezien aandelenopties door deze ondernemingen worden gebruikt om talent en key werknemers aan te trekken en te behouden. Om de huidige knelpunten op te lossen, is op Prinsjesdag 2021 het Wetsvoorstel aanpassing fiscale regeling aandelenoptierechten gepubliceerd. Op basis hiervan wordt het belastbaar moment van aandelenopties verschoven naar het moment dat de aandelen verhandelbaar zijn. Ondanks dat dit een stap vooruit is ten opzichte van de huidige fiscale regels worden de knelpunten onvoldoende weggenomen. Een beter alternatief is om het belastbaar moment te verschuiven naar de vervreemding van de aandelen, net als in veel andere landen. Dit lost de huidige ervaren knelpunten op en is uitvoeringstechnisch beter. Mocht dit niet haalbaar zijn, dan is het aan te raden om aandelenopties op een andere wijze fiscaal te stimuleren.

Op 14 oktober 2021 verdedigde Matthijs van der Wulp zijn proefschrift met de titel ‘Vastgoedtransacties in de Europese btw’. M.D.J. van der Wulp, Vastgoedtransacties in de Europese btw (Fiscale Monografieën nr. 169), Deventer: Wolters Kluwer 2021 (hierna: Van der Wulp 2021). In deze bijdrage heeft de auteur ervoor gekozen om één (actueel) onderwerp uit zijn proefschrift voor het voetlicht te brengen: de btw-consequenties van vastgoedtransformaties. Hierbij beperkt de auteur zich niet tot het voortbrengen van ‘oude dingen’ Vgl. Mattheüs 13:52 waarin Jezus een schriftgeleerde – de theoloog van die tijd – die zijn onderwijs ter harte heeft genomen vergelijkt met een huismeester die uit zijn voorraadkamer nieuwe én oude dingen tevoorschijn haalt. (lees: het putten uit de bevindingen in zijn proefschrift), maar zal hij ook aandacht schenken aan ontwikkelingen die dateren van na de afronding van het proefschrift, zoals de recent verschenen conclusie van A-G Ettema in de ‘Wollenstoffenfabriek-zaak’ Conclusie A-G Ettema 3 januari 2022, nr. 20/01344, NTFR 2022/504, met commentaar van Soltysik. en de prejudiciële vragen van rechtbank Zeeland-West-Brabant aan de Hoge Raad over de invulling van het ‘in-wezen-nieuwbouwcriterium’ Rb. Zeeland-West-Brabant 31 januari 2022, nr. 19/5757, ECLI:NL:RBZWB:2022:378..

In recent years, the European Commission has worked on its State aid reform program. During this period of strengthening and ‘rebranding’ the State aid rules, a rigid apparatus has turned into essential equipment for (tax) policymaking. It especially became clear that the rules had become a force to be reckoned with once the EU Courts supported the Commission’s reasoning that the (the explanation of) the arm’s length principle was governed by Article 107 TFEU. In May last year, yet another doctrine fell victim to this force, being the national general anti-abuse measure (of Luxembourg). In the case of Engie, the General Court and the Commission have agreed that one should explain this measure in conformity with Article 107 TFEU as well. The below contribution discusses what consequences this may have, in connection with the so-called Danish cases, for both national tax systems and tax treaty interpretation.

Een steentje bijdragen aan een beter klimaat kan op talrijke manieren. Ook lokale overheden kunnen hun belastingen inzetten in hun duurzaamheidsbeleid. In deze beschouwing gaat de auteur in op de inzet van parkeerbelastingen als verduurzamingsinstrument. Zowel binnenlandse als buitenlandse beperkingen, mogelijkheden en ontwikkelingen op het gebied van de ‘groene parkeerbelastingen’ komen aan bod.