Aflevering 8

Op 19 december 2023 is het wetsvoorstel Wet minimumbelasting 2024 (hierna: WMB 2024) aangenomen door de Eerste Kamer. Zoals bekend is deze wet een uitvloeisel van de tweede pijler van het tweepijlerproject van de OESO. In de senaat stemden alleen de fracties van FVD, Ja21 en BBB tegen het wetsvoorstel. Buiten de Haagse biotoop blijkt er meer weerstand te bestaan tegen het OESO-project, zowel in het mondiale noorden als in het mondiale zuiden, waarbij de weerstand uit het noorden opportunistisch van aard is terwijl de weerstand vanuit het zuiden fundamenteel en principieel van aard is. De kritiek vanuit het zuiden past in een bredere actuele context. Voor Nederland zou de kritiek vanuit het zuiden een goede aanleiding kunnen zijn om, gelet op het koloniale verleden, de rol van gidsland op zich te nemen en om een brug tussen North & South te bouwen, een eerste stap als onderdeel van een recent initiatief van de Verenigde Naties op het gebied van internationale fiscale samenwerking.

De minister en de staatssecretarissen van Financiën bieden de Tweede Kamer de Planningsbrief voor 2024 aan, met daarin een overzicht van wetsvoorstellen en beleidsvoornemens waarvan wordt verwacht dat zij dit jaar naar het parlement worden gestuurd. Bij deze Planningsbrief is ook de Evaluatiekalender fiscale regelingen gevoegd.

Het rapport ‘Belastingen in maatschappelijk perspectief: Bouwstenen voor een beter en eenvoudiger belastingstelsel’ is verschenen, samen met de fiches in de bijlage ruim 600 pagina’s met aanbevelingen. Het rapport is opgesteld door een ambtelijke werkgroep met een onafhankelijke voorzitter. Met dit rapport worden tevens een aantal moties en toezeggingen afgedaan (opgenomen in een van de bijlages).

vof; stakingswinst; waarde; staking; taxatie; huurwaarde; huurovereenkomst; TBS; terbeschikkingstelling; onroerend goed; buitenvennootschappelijk; ondernemingsvermogen; pand

ondernemer; ondernemingsschuld; rentedragend; tijdstip aftrek; restschuld

vermogensetikettering; ondernemingsvermogen; nagekomen bate; voortzetting onderneming; verdeling nalatenschap

De staatssecretaris van Financiën - Fiscaliteit en Belastingdienst geeft antwoord op twee sets Kamervragen over de berichten ‘Verkopen op Vinted of Marktplaats? De Belastingdienst kijkt mee’.

Mediahuis is onderdeel van een concern dat verschillende dagbladen uitgeeft, waaronder de NRC. Een andere grote uitgever van dagbladen is DPG Media, die onder meer Het Parool uitgeeft. Mediahuis en DPG Media maken voor de distributie van verschillende dagbladen gebruik van elkaars kanalen en besteden sommige distributieactiviteiten over en weer aan elkaar uit. Tot 20 april 2020 was DPG Media verantwoordelijk voor de middagdistributie van de NRC en Het Parool. Mediahuis besluit in 2019 per eind april 2020 zelf tot distributie van de NRC over te gaan. Die distributie verloopt via depothouders. Een depothouder leidt een depot, van waaruit de kranten worden bezorgd bij de abonnees in een bepaalde stad, dorp of wijk. Veel depothouders zijn een (nieuwe) overeenkomst van opdracht aangegaan met Mediahuis. In 2021 hebben Mediahuis en DPG vanwege stijgende kosten besloten hun kranten Parool en NRC niet langer in de middag te bezorgen, maar dat tegelijkertijd in de ochtend met de andere kranten te doen. Door het vervallen van de middagbezorging heeft Mediahuis diverse overeenkomsten met depothouders opgezegd.

deskundigheid; ingekomen; werknemer; 30%; HBO; WO; opleiding; buitenland; looncriterium; tewerkstelling; 30%-regeling; specifiek; master; wetenschappelijk

Ter beschikkingstellingsvrijstelling; Pleitbaar standpunt; Interne compensatie; Fiscaal genietingstijdstip; Bewijslast; Aanmerkelijk belang; Voortvarendheidseis; Nieuw feit; Kwade trouw; Passenheimjurisprudentie; Verlengde navorderingstermijn; ABBB; Zorgvuldigheidsbeginsel; Vertrouwensbeginsel; Evenredigheidsbeginsel; Motiveringsbeginsel; Rechtszekerheidsbeginsel; Gelijkheidsbeginsel

Bron van inkomen; Aanmerkelijk belang; Speculatiewinst; Schijnhandeling; Zorgvuldigheidsbeginsel

De Kennisgroep IBR IB niet winst/LB/PH-aanslag heeft een standpunt ingenomen over de verschillende overgangsregelingen behorende bij de 30%-regeling. Meer specifiek: over de vraag wat moet worden verstaan onder het begrip ‘onderbreking’.

De Kennisgroep IBR IB niet winst/LB/PH-aanslag heeft een standpunt ingenomen over art. 6 lid 6 Wet LB (verleggingsregeling) bij een buitenlandse werkgever die een werknemer in dienst heeft die in Nederland sociaal verzekerd is.

Belanghebbende is in 2003 vanuit Nederland naar Polen geëmigreerd. Hij bezat toen alle aandelen in bv 1, waarvan de verkrijgingsprijs € 435.148 bedroeg. Ook bezat belanghebbende alle aandelen in Bedrijf 1, een vennootschap naar Pools recht. Belanghebbende heeft jaren aangifte gedaan als binnenlands belastingplichtige. Belanghebbende heeft de inspecteur in 2013 verzocht de aanslagen over de oude jaren te corrigeren en haar te behandelen als buitenlands belastingplichtige. De inspecteur heeft er destijds van afgezien een conserverende aanslag op te leggen vanwege de fictieve vervreemding van het aanmerkelijk belang, omdat de tienjaarstermijn reeds was verstreken. In 2018 richt belanghebbende Bedrijf 2 op, een Poolse Holding, waarin hij de aandelen bv 1 (inbrengwaarde € 8.692.000) en Bedrijf 1 (inbrengwaarde € 1.312.000) inbrengt. Eind 2018 remigreert belanghebbende naar Nederland. De inspecteur en belanghebbende zijn het erover eens dat de verkrijgingsprijs van de aandelen in Bedrijf 2 op dat moment € 10.004.000 bedraagt. Vervolgens stelt de inspecteur bij beschikking de verkrijgingsprijs van Bedrijf 2 ambtshalve vast op € 1.747.148; hij heeft namelijk het verschil van de waarde van de aandelen in bv 1 bij inbreng (€ 8.692.000) en de historische verkrijgingsprijs daarvan (€ 435.148) in mindering gebracht op de verkrijgingsprijs van de aandelen in Bedrijf 2, op grond van art. 4.25 Wet IB 2001 jo. art. 16 lid 11 Uitv besl IB 2001. In geschil is of de verkrijgingsprijs van Bedrijf 2 € 10.004.000 bedraagt, zoals belanghebbende betoogt, of dat de inspecteur terecht een step down heeft toegepast en de verkrijgingsprijs heeft vastgesteld op € 1.747.148. De rechtbank stelt eerst vast dat geen sprake is van een Nederlandse heffing in strijd met het verdrag tussen Nederland en Polen. Ter discussie staat immers niet de heffing over een vervreemdingsvoordeel, maar de bij beschikking vastgestelde verkrijgingsprijs van de aandelen in Bedrijf 2. De rechtbank stelt vast dat een binnenlandse dga niet te maken krijgt met het naar beneden bijstellen van de verkrijgingsprijs bij een verhuizing binnen Nederland. Dit betekent dat sprake is van een schending van de vrijheid van vestiging. De rechtbank ziet hiervoor geen rechtvaardiging; er zijn geen dringende eisen van algemeen belang die deze beperking van een verdragsvrijheid rechtvaardigen. Het heffingsrecht over de waardeaangroei van de aandelen bv 1 in de periode dat belanghebbende in Polen woonde, zou op grond van het verdrag aan Polen toekomen en de inspecteur heeft de fiscale claim over de periode vóór de emigratie prijsgegeven. Dit betekent dat Nederland geen fiscale claim had op het moment van de remigratie over de op dat moment ongerealiseerde waardeaangroei van het aandelenbelang in bv 1. Er is ook geen sprake van een constructie en er zijn evenmin feiten die duiden op mogelijk misbruik door belanghebbende.

belastingkorting; AB; verminderingsbeschikking; onzorgvuldig; verliezen; ab-verliezen; vertrouwensbeginsel; gelijkheidsbeginsel; omzetting; ab-verlies; beschikking; borgstelling; aanmerkelijk belang

Belanghebbende is enig aandeelhouder van een bv. De bv exploiteert een supermarkt. Omdat de bv in financieel slechte positie verkeerde heeft belanghebbende € 368.263 vanuit zijn privévermogen in de bv gestort. Deze storting is in rekening-courant verwerkt. De bv is later overgestapt naar een andere supermarktformule. Verzoek daarbij was dat de schuld werd omgevormd naar een achtergestelde lening. Op 1 januari 2017 is de onderneming overgedragen aan belanghebbende voor een bedrag van negatief € 445.170. De bv is deze prijs schuldig gebleven. In het bedrag is de achtergestelde lening verdisconteerd. De bv is december 2017 geliquideerd. Belanghebbende heeft een bedrag van € 445.170 als verlies uit onderneming aangemerkt vanwege afwaardering van de vordering. Deze aftrek is door de inspecteur geschrapt. De inspecteur heeft het verlies uit aanmerkelijk belang verhoogd met het bedrag van de afgewaardeerde lening.

De Kennisgroep aanmerkelijk belang heeft de vraag beantwoord of de doorschuifregeling van art. 4.17c Wet IB 2001 van toepassing is op een schenking van tracking stocks die enkel tracken naar de holding en niet naar de deelneming waarin een onderneming wordt gedreven.

In vijf vergelijkbare box 3-zaken heeft A-G Pauwels conclusies genomen – met een gemeenschappelijke bijlage – over het begrip ‘werkelijk behaald rendement’ uit het kerstarrest. Het begrip is onderdeel van de door de Hoge Raad geformuleerde maatstaf voor de vaststelling of het in 2017 ingevoerde forfaitaire stelsel van box 3 in een concreet geval leidt tot een EVRM-schending. Het begrip komt ook terug in de overweging waarin de Hoge Raad rechtsherstel biedt in de zaak die voorlag in het Kerstarrest. De Hoge Raad biedt in die zaak namelijk rechtsherstel door te bepalen dat alleen in de heffing wordt betrokken het werkelijke rendement dat is behaald. Dat is in die zaak een toepassing van de door de Hoge Raad geformuleerde rechtsbeschermingsnorm van ‘een op rechtsherstel gerichte compensatie’.

Deze conclusie wordt besproken in de conclusie van A-G Pauwels van 9 februari 2024, nr. 22/01571, ECLI:NL:PHR:2024:134, NTFR 2024/349.

Deze conclusie wordt besproken in de conclusie van A-G Pauwels van 9 februari 2024, nr. 22/01571, ECLI:NL:PHR:2024:134, NTFR 2024/349.

Deze conclusie wordt besproken in de conclusie van A-G Pauwels van 9 februari 2024, nr. 22/01571, ECLI:NL:PHR:2024:134, NTFR 2024/349.

Deze gemeenschappelijke bijlage wordt besproken in de conclusie van A-G Pauwels van 9 februari 2024, nr. 22/01571, ECLI:NL:PHR:2024:134, NTFR 2024/349.

Belanghebbende woonde in 2021 in Polen. Hij genoot in Nederland belastbare inkomsten van € 7.991 (AOW-uitkering) en niet in Nederland belastbare inkomsten van € 47.762. Bij de rechtbank is in geschil hoe het deel van de ouderenkorting dat in mindering komt op de premie volksverzekeringen (het premiedeel van de ouderenkorting) dient te worden berekend. Meer specifiek is in geschil, hoe het begrip ‘verzamelinkomen’ uit art. 8.17 lid 2 Wet IB 2001, moet worden uitgelegd voor iemand die niet in Nederland woont (hierna: een niet-inwoner) en wiens inkomen gedeeltelijk wel, en gedeeltelijk niet in Nederland wordt belast. In die wetsbepaling is de afbouw van de ouderenkorting geregeld: hoe hoger het verzamelinkomen, des te lager is de ouderenkorting.

private equity overname, fraus legis, renteaftrek, onzakelijke lening

verliesverrekening; fiscale eenheid; goodwill; afschrijving; ondernemingen; verklaringen; geloofwaardig

De Kennisgroep belastingplicht en kwalificatie rechtsvormen heeft de vraag beantwoord of een fondsvermogen dat wordt beheerd door een buiten de EU/EER gevestigde rechtspersoon, kwalificeert als doelvermogen in de zin van art. 3 lid 1 onderdeel c Wet Vpb 1969.

De Kennisgroep IBR Vpb & winst van de Belastingdienst heeft de vraag beantwoord of de vrijheid van vestiging zich ertegen verzet dat bij de toepassing van art. 15b Wet Vpb 1969 op een Nederlandse bv met een in een andere lidstaat gevestigde dochter, de buitenlandse winst van die dochter niet in aanmerking wordt genomen bij de berekening van de gecorrigeerde winst.

Belanghebbende is in september 2015 in wettelijke gemeenschap van goederen (50%-50%) gehuwd met erflater. Zij zijn in oktober 2017 huwelijkse voorwaarden aangegaan, waarbij een verhouding van 10% (erflater) – 90% (belanghebbende) is overeengekomen. Erflater is in 2017 overleden, binnen 180 dagen na het aangaan van de huwelijkse voorwaarden. Belanghebbende is de enige erfgename. De inspecteur heeft haar een aanslag erfbelasting opgelegd, uitgaande van een 50-50-verdeling. Hof Amsterdam (NTFR 2022/619) heeft de inspecteur in het gelijk gesteld. Volgens het hof is sprake van fraus legis. In cassatie houdt de hofuitspraak echter geen stand.

In geschil is of ter zake van de levering van een perceel sprake is van een levering van bebouwde grond, waardoor de levering van omzetbelasting is vrijgesteld, dan wel van onbebouwde grond waardoor de levering een met omzetbelasting belaste levering is van een bouwterrein.

Belanghebbende heeft op 28 oktober 2015 een onroerende zaak geleverd. Zij had zich daarbij ook contractueel verplicht tot extra werkzaamheden (verwijderen portacabins en klinkerbestrating, saneren en bouwrijp maken van de grond). Volgens hof Arnhem-Leeuwarden (NTFR 2021/3521) betrof de levering een levering van een bouwterrein. Daarbij is het hof uitgegaan van de in art. 11 lid 6 Wet OB 1968 gegeven definitie van het begrip bouwterrein. Dat is volgens de Hoge Raad niet correct, omdat die definitie pas per 1 januari 2017 in de wet is opgenomen terwijl de levering op 28 oktober 2015 heeft plaatsgevonden. Tot cassatie leidt dit echter niet. Ook met inachtneming van de wettelijke bepalingen die van toepassing waren op 28 oktober 2015 is volgens de Hoge Raad namelijk sprake van de levering van een bouwterrein.

aftrek van voorbelasting; valse facturen; gefingeerde bedragen; bewijslast; twijfel; ontvankelijkheid bezwaar; uitzendovereenkomsten; ter beschikking gesteld personeel; dezelfde leiding; teruggaafbeschikkingen

bemiddeling; belaste prestatie; voorbelasting; economische activiteit; holdingmaatschappij

short stay; vastgoedbesluit; huurvordering; vrijstelling; huurovereenkomst; feitelijk verblijf; hotel; pension; vakantiebestedingsbedrijf; verhuur; verbouwing; recreatiebestemming; woonbestemming; vakantiewoning; financieringsovereenkomst; hotelbedrijf

hoofddienst; bijkomende dienst; medische vrijstelling; sociale aard

schadeverleden, handelsinkoopwaarde, taxatiemethode, koerslijst

afschrijvingsmethode BPM, forfaitaire afschrijvingstabel, herleidingsmethode

Deze gemeenschappelijke bijlage wordt besproken in conclusie A-G Ettema, 19 januari 2024, nr. 22/00425, nr. 23/02908, nr. 23/02909, ECLI:NL:PHR:2023:1215, NTFR 2024/367.

Deze conclusie wordt besproken in conclusie A-G Ettema, 19 januari 2024, nr. 22/00425, nr. 23/02908, nr. 23/02909, ECLI:NL:PHR:2023:1215, NTFR 2024/367.

Deze conclusie wordt besproken in conclusie A-G Ettema, 19 januari 2024, nr. 22/00425, nr. 23/02908, nr. 23/02909, ECLI:NL:PHR:2023:1215, NTFR 2024/367.

Deze conclusie wordt besproken in conclusie A-G Ettema, 19 januari 2024, nr. 22/00425, nr. 23/02908, nr. 23/02909, ECLI:NL:PHR:2023:1215, NTFR 2024/367.

handelaarsregeling; handelaarskenteken; tijdvak; verzuimboete

samenstel; aansluiting

De salderingsregeling blijft voorlopig bestaan. De Eerste Kamer heeft het voorstel voor een afbouwregeling verworpen.

De Tweede Kamer heeft 15 februari 2024 het wetsvoorstel Tijdelijke wet inframarginale elektriciteitsheffing aangenomen. Het voorstel is als hamerstuk afgedaan.

willekeur; proportionaliteit; belangenafweging; Verordening

Belanghebbende heeft in 2003 zonnepanelen aangeschaft. Op 9 oktober 2018 verzoekt hij in een aangifte om teruggave van de omzetbelasting van € 5.081. De gevraagde teruggave wordt op 27 december 2018 verleend zonder rente. Rechtbank Noord-Nederland (28 augustus 2020, nr. 19/3041, NTFR 2020/2672) was van oordeel dat er geen recht bestaat op (heffings)rente. Belanghebbende is in hoger beroep gegaan. Hof Arnhem-Leeuwarden (8 februari 2022, ECLI:NL:GHARL:2022:921, NTFR 2022/107) heeft geoordeeld dat belanghebbende wél recht heeft op rente, te weten belastingrente. Het per 1 januari 2013 in werking getreden art. 30ha AWR heeft namelijk ten aanzien van belanghebbende onmiddellijke werking. Toepassing van dit artikel leidt ertoe dat belanghebbende recht heeft op belastingrente, omdat de teruggaafbeschikking niet binnen acht weken na de ontvangst van de aangifte is verleend. De belastingrente dient berekend te worden over de periode van 4 december 2018 tot 10 januari 2019. Een beroep op vergoeding van meer (heffings)rente heeft het Hof afgewezen onder verwijzing naar de uitspraak van de rechtbank. De Hoge Raad heeft het ingestelde cassatieberoep ongegrond verklaard onder verwijzing naar art. 81.1 Wet RO.

Belanghebbende exploiteert een belastingadvies- en administratiekantoor. In het kader van het project Trust Company Service Providers (TCSP) heeft de inspecteur bij belanghebbende een boekenonderzoek ingesteld. Daarbij heeft de inspecteur, om de volledigheid van de opbrengstverantwoording te controleren, inzage gevraagd in digitale bestanden en e-mailverkeer. Belanghebbende heeft deels aan het informatieverzoek voldaan, maar heeft geweigerd de volledige inhoud van de gevraagde e-mails te verstrekken. Daarop heeft de inspecteur informatiebeschikkingen afgegeven. Hof Arnhem-Leeuwarden (1 februari 2022, ECLI:NL:GHARL:2022:715, NTFR 2022/1076) heeft geoordeeld dat de inspecteur zich in redelijkheid op het standpunt heeft kunnen stellen dat de gevraagde e-mails van belang kunnen zijn voor de belastingheffing ten aanzien van belanghebbende. De e-mails kunnen helpen bij de beoordeling of belanghebbende haar omzet juist en volledig heeft verantwoord, eventueel na een daartoe door de inspecteur in te stellen derdenonderzoek. Door geen volledige inzage in de e-mails te verlenen, heeft belanghebbende niet voldaan aan de op haar rustende verplichtingen uit hoofde van art. 47 en 52 AWR.

De feitelijke leiding van belanghebbende is eind 2011 verplaatst naar Malta. Volgens de inspecteur wijst het belastingverdrag met Malta (hierna: Verdrag) niet het exclusieve heffingsrecht over de resultaten van belanghebbende, toe aan Malta, omdat (primair) belanghebbende haar inkomsten niet naar Malta heeft overgemaakt of aldaar heeft ontvangen (art. 2 lid 5 Verdrag) en (subsidiair) omdat belanghebbende gebruik maakt van een bijzondere regeling in Malta (art. 30 Verdrag).

redelijke termijn; spanning en frustratie; immateriele schadevergoeding

suppletie; voorbelasting; pro rata berekening; suppletieaangiften; grove schuld; vergrijpboete; suppletieboete; nemo-teneturbeginsel; pleitbaar standpunt

verzwegen Zwitserse bankrekening; verzwegen contant geld; beboetbaar feit; waarborgen; buiten redelijke twijfel; doen blijken; overtuigend aantonen; elkaars financiële situatie; ernstig onzorgvuldig gehandeld; redelijke termijn; samenhangende zaken; één zaak

Aan belanghebbende is met dagtekening 29 juni 2018 een aanslag IB/PVV 2017 opgelegd. Belanghebbende heeft naar aanleiding van het Kerstarrest (NTFR 2022/37) op 28 januari 2022 verzocht om ambtshalve vermindering van de aanslag. Dit verzoek is op 12 mei 2022 afgewezen. Belanghebbende komt op 2 juni 2022 in bezwaar. Omdat een beslissing uitbleef, heeft belanghebbende de inspecteur op 25 november 2022 in gebreke gesteld. Op 10 januari 2023 heeft de inspecteur uitspraak op bezwaar gedaan en het bezwaar afgewezen. Belanghebbende komt in beroep.

misbruik van recht, BPM, procesrecht, verzet, griffierecht, procesbelang

contante betalingen; Slops; Spijsolie; strafdossier; omkering bewijslast; bewijsvermoeden; opzet

De Belastingdienst werkt aan verbeteracties bij dossiervorming. Staatssecretaris Van Rij deelt de kabinetsreactie op het rapport van de Inspectie belastingen, toeslagen en douane ‘Compleetheid van dossiers die naar de rechter gaan’ met de Tweede Kamer.

betalingskorting; vertrouwensbeginsel

De afwikkeling van de coronabelastingschulden brengt een aanzienlijke uitvoeringslast met zich mee voor de Belastingdienst, maar uiteindelijk zullen invorderingsmaatregelen volgen voor alle ondernemers die niet aan hun (corona)betalingsverplichtingen voldoen. Dit schrijft staatssecretaris Van Rij in een Kamerbrief met de actuele stand van zaken rond de coronabelastingschulden en de coronabetalingsregeling.

Volgens de Algemene Rekenkamer heeft de Belastingdienst te weinig tijd om de resterende coronabelastingschulden te innen. Het gaat om een bedrag van € 5,7 miljard.

selectief voordeel, staatssteun, fiscale rulings, directe belastingen, onverenigbaar verklaarde steun, verplichting tot terugvordering van het voordeel, referentiekader, normale belastingheffing, rechtszekerheid

Belanghebbende woonde in 2016 in de Filipijnen en ontving toen een lijfrente-uitkering van € 1.824 van een in Nederland gevestigde verzekeringsmaatschappij, waarop € 651 loonheffing is ingehouden. De verzekeringsmaatschappij is in Nederland onderworpen aan de vennootschapsbelasting. De inspecteur heeft de lijfrente-uitkering belast. Zowel hof Den Bosch (ECLI:NL:GHSHE:2023:478) als de Hoge Raad stellen de inspecteur in het gelijk. Art. 18 lid 1 van het belastingverdrag met de Filipijnen wijst de lijfrente-uitkering weliswaar toe aan de woonstaat, maar lid 2 geeft ook de bronstaat heffingsbevoegdheid als de uitkering ten laste van de winst van de verzekeringsmaatschappij is gekomen. Daarvan is sprake. Daarbij is niet van belang of de verzekeringsmaatschappij die uitkeringen rechtstreeks ten laste van haar winst brengt, of dat zij ze boekhoudkundig verwerkt door afboeking op een passiefpost zoals een premiereserve die eerder met het oog op het doen van die uitkeringen ten laste van de winst is gevormd.

Minister Van Weyenberg van Financiën stuurt de Tweede Kamer de geannoteerde agenda van de vergaderingen van de Eurogroep en de informele Ecofinraad van 23 en 24 februari 2024 en de kwartaalrapportage lopende EU-wetgevingsvoorstellen op het terrein van Financiën, februari 2024.

De staatssecretaris van Financiën heeft een geactualiseerd besluit gepubliceerd met een nadere uitleg van de behandeling van de belastingheffing over ontslagvergoedingen in een grensoverschrijdende situatie.

Art. 6.1 Wet IB 2001

Art. 3.111 Wet IB 2001

Art. 5.3 Wet IB 2001

Art. 5.3 Wet IB 2001

Art. 9.6 Wet IB 2001

Art. 3.119a Wet IB 2001

Art. 3.4 Wet IB 2001

Art. 9.6 Wet IB 2001