Aflevering 5

Dit artikel gaat over een mijns inziens sterk onderbelichte uitspraak van het Hof van Justitie van de EG, derde kamer, 11 mei 2006, nummer C-384/04, onder andere gepubliceerd in V-N 2006/27.14 (Federation of Technical Industries e.a.). Doel van dit artikel is deze onderbelichting ongedaan te maken en de discussie te prikkelen. In de uitspraak was namelijk onder andere aan de orde de vraag in hoeverre de Zesde richtlijn toestaat dat derden aansprakelijk worden gehouden voor de omzetbelastingschulden van een ander.

Het onderdeel van wetsvoorstel 30 322 dat ziet op de beslistermijn voor bezwaarschriften kent een turbulente totstandkoming. In het oorspronkelijke wetsvoorstel werd de beslistermijn van één jaar ex art. 25, lid 1, AWR verkort tot dertien weken, onder handhaving van de ‘vluchtstrook’ van één extra jaar ex art. 25, lid 2, AWR. Op initiatief van de Tweede Kamer werd echter vervolgens ook in het wetsvoorstel opgenomen dat al deze AWR-uitzonderingen komen te vervallen, afhankelijk van de resultaten van een onderzoek.Ik neem aan dat wordt gedoeld op het ‘in de eerste helft van 2008 … bezien … of de Belastingdienst dan in staat is te voldoen aan de beslistermijnen van de Awb’, Kamerstukken II, 2005-2006, 30 322, nr. 7, p. 17. Blijkens de brief van de staatssecretaris van 8 juni 2007 aan de Tweede KamerKamerstukken II, 2006-2007, 31 066, nr. 2, p. 7. komen deze AWR-uitzonderingen in het kader van een ‘plan van aanpak vereenvoudigingsoperatie Belastingdienst’ nu toch direct per 1 januari 2008 te vervallen. Niet onvermeld mag blijven dat in het kader van dezelfde operatie het mogelijk wordt gemaakt om in de ‘1e helft van 2008’ bezwaren digitaal in te dienen.Kamerstukken II, 2006-2007, 31 066, nr. 2, p. 5 en 6. Deze combinatie zal naar mijn mening een cultuurschok voor de fiscale praktijk betekenen. Een cultuurschok die naar mijn mening voor sommige belastingplichtigen niet altijd prettig zal zijn.

1. InleidingDe hoven zijn in het nieuwe beroepstelsel als hoger beroepinstantie gaan fungeren. Het ontbreken van een tweede feitelijke instantie deed zich vooral gevoelen in boetezaken.

In de periode 1 april 2006 tot en met 30 juni 2007 hebben zich in het belastingrecht verschillende jurisprudentiële ontwikkelingen voorgedaan op het gebied van de algemene beginselen. In deze kroniek wordt daaraan aandacht geschonken. Getracht wordt de in voornoemde periode verschenen jurisprudentie in te bedden in de lijnen die zijn uitgezet in eerdere uitspraken van de belastingrechter.

Art. 5.0.1 van het wetsvoorstel Awb behandelt de overtreding en de medepleger. Een gedraging die in strijd is met het bepaalde bij of krachtens enig wettelijk voorschrift vormt een overtreding. Als overtreder wordt aangemerkt degene die de overtreding pleegt of medepleegt. Echter, niet alleen aan de medepleger kan een bestuurlijke boete worden opgelegd. Doordat in art. 5.0.1 wetsvoorstel Awb art. 51 Wetboek van Strafrecht van overeenkomstige toepassing is verklaard, kan ook aan de feitelijk leidinggever een bestuurlijke boete worden opgelegd.