Aflevering 1

Jaarlijks dient de regering met Prinsjesdag voorstellen voor wijzigingen in de fiscaliteit in. Ook dit jaar was dat weer het geval. Een aantal voorstellen zijn voor de invordering van belastingschulden van belang. De belangrijkste en direct ingaande wijzigingen bespreek ik in deze Opinie.

destijds verhoging genoemd, werd opgelegd. Met ingang van 1 januari 1998 is de inkeerregeling voor de aanslagbelastingen in de Algemene wet inzake rijksbelastingen (hierna: AWR) opgenomen. Aanvankelijk werd bij een vrijwillige verbetering voor de aanslagbelastingen in het geheel geen boete opgelegd. Met ingang van 1 januari 2010 is de regeling aanmerkelijk aangescherpt en wordt er alleen geen boete opgelegd bij een inkeer binnen twee jaar.1 Het had maar weinig gescheeld of de inkeerregeling had haar twintigjarig wettelijke jubileum niet gehaald. Gelukkig is de inkeerregeling met ingang van 1 januari 2018 alleen gewijzigd en niet geheel afgeschaft. De auteurs beschrijven in dit artikel deze wijziging, wat daaraan voorafging en zij onderzoeken welke daadwerkelijke wijziging de inkeerregeling nu heeft ondergaan. Daarnaast staan zij stil bij het overgangsrecht rondom deze wetswijziging.

In Nederland zal de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (hierna: Wwft) worden gewijzigd, ter implementatie van de Vierde Anti-witwasrichtlijn1 (hierna: de richtlijn).2 Onderdeel daarvan is de introductie van het UBO-register, waarvoor op 17 maart 2017 een aparte consultatie Implementatiewet UBO-register is gepubliceerd. Eind 2017 was hierover nog altijd geen wetsvoorstel verschenen.3 In deze bijdrage ga ik met name in op wat de introductie van het UBO-register betekent voor de praktijk van de belastingadviseur. Deze bijdrage is het eerste deel van een tweeluik. In dit deel I ga ik in op de wijze waarop Nederland (mogelijk) uitvoering zal geven aan de verplichting om een register van ultimate benefical owners (UBO-register) in te voeren. Deze verplichting vloeit voort uit de Vierde-Antiwitwasrichtlijn die op 26 juli 2017 in werking is getreden.4 In deel II, dat in een volgende editie zal verschijnen, bespreek ik of en in hoeverre er een wisselwerking is tussen de wijziging van de Bijstandsrichtlijn ten aanzien van uitwisseling van UBO-informatie enerzijds en het UBO-register anderzijds. Ik sluit af met een conclusie.

Hoe meer informatie, hoe beter. Althans, dat lijkt de gedachte te zijn achter de toenemende mogelijkheden voor belastingautoriteiten om inlichtingen te vergaren over belastingplichtigen middels verzoeken tot uitwisseling van inlichtingen aan andere staten (uitwisselingsverzoeken). In het kader van de bestrijding van belastingontduiking lijkt transparantie het toverwoord, evenals het delen van inlichtingen.Partijen die over inlichtingen beschikken, zoals belastingplichtigen en administratieplichtigen (hierna: inlichtingenverstrekkers), zijn steeds vaker lijdend voorwerp bij beslissingen van Nederland tot inwilliging van uitwisselingsverzoeken. In dit artikel zullen wij ingaan op de (beperkte) rechtsbescherming van inlichtingenverstrekkers in het kader van uitwisselingsverzoeken.

Niet-inachtneming van het verdedigingsbeginsel kan ertoe leiden dat een bestreden beschikking moet worden vernietigd. Zeker als die vernietiging plaatsvindt als uitvloeisel van een langjarige beroepsprocedure, rijst de vraag of de toepasselijke verjaringstermijn, zoals de naheffings- en navorderingstermijn, aan het opnieuw inleiden van de heffingsprocedure in de weg staat. Hoewel het voor de hand liggende antwoord ‘ja’ is, biedt het Unierecht bij nadere beschouwing aanknopingspunten voor de stelling dat dit mogelijk anders is.

Deze twaalfde ‘Tour’ geeft wederom inzicht in een jaar fiscaal strafrechtelijke zaken en uitspraken. Een groot aantal zal de revue passeren en deze Tour zal eindigen met een aantal opmerkingen over wat is opgevallen bij de strafoplegging.