Aflevering 26

Met de astronomische start van de zomer op 21 juni en het bijbehorende zomerreces (4 juli tot 1 september) in zicht maakt de Tweede Kamer haast met de inventarisatie van onderwerpen die zij niet wil behandelen tot er een nieuw kabinet is. Deze lijsten van controversiële onderwerpen zijn door de verschillende vaste commissies in de week van 16 juni opgesteld en de Kamer stemt naar verwachting een week later hierover. De (fiscale) hamvraag is natuurlijk wat dit voor het op 19 mei jl. ingediende wetsvoorstel Wet werkelijk rendement box 3 betekent.1 Vanuit het ministerie van Financiën zijn evenwel geen lopende wetsvoorstellen controversieel verklaard2. Dus naar het zich laat aanzien zal de parlementaire behandeling van het wetsvoorstel onder het demissionaire kabinet gewoon doorgaan.

Staatssecretaris Van Oostenbruggen heeft vragen beantwoord van de vaste commissie voor Financiën over de Fiscale beleids- en uitvoeringsagenda 2025.

Staatssecretaris van Oostenbruggen van Financiën informeert de Eerste en de Tweede Kamer over de gevolgen van de val van het kabinet voor het Belastingplan 2026.

In opdracht van de Belastingdienst is de professionele ethiek bij de Belastingdienst en fiscaal dienstverleners onderzocht.

Vermogensetikettering, Ondernemingsvermogen, Bewijslast, Eigen woning, Foutenleer

geen commentaar

De Kennisgroep aanmerkelijk belang heeft de vraag beantwoord of art. 4.12a Wet IB 2001 van toepassing is, nadat art. 4.17b Wet IB 2001 is toegepast.

vaststellingsovereenkomst, Kerstarrest, rendement, bitcoins, crypto, hack, diefstal

kapitaalverzekering, lijfrenteclausule, expiratie, Pre-Brede Herwaardering, saldomethode, overgangsrecht, navordering, periodiek, afkoop

reformatio in pelus, mandatering, geheimhouding, vrijgevigheid

De staatssecretaris van Financiën heeft de belangrijkste knelpunten rond het fonds voor gemene rekening (FGR) in kaart gebracht en mogelijke oplossingen geschetst.

Deze zaak heeft betrekking op de belastbaarheid van subsidies binnen de omzetbelasting. Belanghebbende verricht werkzaamheden in verband met de organisatie en de coördinatie van de tuchtrechtspraak voor de advocatuur. Zij houdt zich onder meer bezig met het ter beschikking stellen van personeel en werkplekken aan tuchtcolleges voor de advocatuur. Belanghebbende rekent geen vergoeding aan die colleges. Zij wordt in plaats daarvan gefinancierd bij wege van een jaarlijkse kostendekkende subsidie van de Nederlandse Orde van Advocaten (NOvA).

algemeenheid van goederen, voorraad, vaststellingsovereenkomst

Staatssecretaris Van Oostenbruggen biedt de Tweede Kamer de Jaarrapportage Douane 2024 aan.

Belanghebbende heeft bezwaar gemaakt tegen een WOZ-beschiking. Daarbij heeft belanghebbende een taxatierapport overgelegd. Het bezwaar is gegrond verklaard en de WOZ-waarde is verminderd. De heffingsambtenaar heeft geen vergoeding voor de kosten van het taxatierapport toegekend. De rechtbank kent alsnog een vergoeding toe van € 32,05, zijnde 0,5 uur maal het uurtarief van € 53 als bedoeld in de Richtlijn belastingkamers gerechtshoven inzake vergoeding van proceskosten bij WOZ-taxaties, vermeerderd met 21% omzetbelasting. In hoger beroep heeft de enkelvoudige kamer van het hof de vergoeding voor het taxatierapport vastgesteld op € 10,69, zijnde 1/6 uur (tien minuten) maal € 53, vermeerderd met omzetbelasting. Belanghebbende stelt daartegen cassatieberoep in. De Hoge Raad overweegt dat de richtlijn niet is aan te merken als recht in de zin van art. 79 Wet RO, omdat deze niet is vastgesteld door de gerechtsvergadering van het hof. De Hoge Raad kan daarom niet beoordelen of het hof de richtlijn heeft geschonden. De gerechten zijn er om die reden evenmin toe gehouden om op grond van algemene beginselen van behoorlijke rechtspleging in overeenstemming met de richtlijn te beslissen. Als de gerechten de richtlijn niet toepassen of wanneer zij daarvan afwijken, zijn zij er daarom ook niet toe gehouden te motiveren waarom zij dat doen.

proceskosten

Belanghebbende verricht reclamediensten voor Zwitserse AG’s. Bij de facturering is geen omzetbelasting in rekening gebracht. In 2005 is een boekenonderzoek ingesteld. Op 17 januari 2006 heeft een bespreking plaatsgevonden over het voornemen van de Belastingdienst om een naheffingsaanslag omzetbelasting op te leggen. Op 31 januari 2006 heeft de Belastingdienst een groot aantal vragen gesteld. Bij brieven van 9 en 16 februari 2006 heeft belanghebbende informatie verstrekt. Bij brief van 22 februari 2006 heeft de inspecteur medegedeeld dat de door belanghebbende verrichte reclamediensten in Nederland plaatsvinden en heeft hij dit standpunt toegelicht. De bijlage bij deze brief bevat een cijfermatig overzicht van de alsnog verschuldigde omzetbelasting. Hof Arnhem-Leeuwarden (NTFR 2023/1783) heeft geoordeeld dat geen sprake is van een beperking van het Unierechtelijke verdedigingsbeginsel. De Hoge Raad vernietigt de hofuitspraak. Het verdedigingsbeginsel houdt in dat de inspecteur degene tot wie dat besluit is gericht de gelegenheid moet bieden zijn standpunt naar behoren kenbaar te maken voordat dat besluit wordt genomen. Dit brengt met zich mee dat de inspecteur die het voornemen heeft opgevat een bepaalde naheffingsaanslag in de omzetbelasting op te leggen, de belastingplichtige tijdig en expliciet, dat wil zeggen in niet mis te verstane bewoordingen, van de voorgenomen naheffingsaanslag op de hoogte moet stellen, onder voldoende nauwkeurige vermelding van de elementen die hij aan die naheffingsaanslag ten grondslag wil leggen. Daarbij moet hij de belastingplichtige expliciet en tijdig uitnodigen om zijn standpunten over de naheffingsaanslag kenbaar te maken. In het onderhavige geval is dat niet geschied. De inspecteur heeft dus het verdedigingsbeginsel geschonden. Voor dat geval is tussen partijen niet in geschil dat het besluitvormingsproces van de inspecteur een andere afloop had kunnen hebben en dat de naheffingsaanslag moet worden vernietigd.

Belanghebbende is statutair gevestigd in Luxemburg en is sinds 2003 eigenaar van een onroerende zaak in Nederland. Haar is een definitieve aanslag Vpb 2018 opgelegd waarin een zakelijke huur tot haar winst is gerekend voor het gratis gebruik van haar onroerende zaak door gelieerde personen. Die aanslag is van ambtswege opgelegd vóór het verloop van de door de inspecteur gestelde aangiftetermijn en vóór indiening van de aangifte. Hof Den Bosch (ECLI:NL:GHSHE:2024:2866) heeft de inspecteur (ten dele) in het gelijk gesteld. Volgens het hof heeft de inspecteur aannemelijk gemaakt dat de belanghebbende onzakelijk geen huur rekende voor het gebruik van haar pand door haar directeur/ultimate beneficial owner (ubo) en dat een zakelijke huur tot haar winst moet worden gerekend omdat zij huur zou hebben bedongen als zij het pand in gebruik had gegeven aan een onafhankelijke partij. De inspecteur heeft de hoogte van zijn zakelijke-huurschatting ad € 21.300 volgens het hof echter niet aannemelijk gemaakt; het hof heeft een zakelijke huuropbrengst op € 13.500 gesteld, i.e. 5% van de WOZ-waarde ad € 270.000.

Geheimhouding, Geweldsdreiging, Belangenafweging

proceskostenvergoeding, kostenvergoeding, onzorgvuldig handelen, handelen tegen beter weten in

kennelijk onredelijk gebruik procesrecht, proceskosten

Minister Heinen geeft antwoord op vragen van de Eerste Kamer over de Wijzigingswet beperking toegang UBO-registers.

De sub-kennisgroep Pijler 2 heeft de vraag beantwoord of het door een entiteit passief verhuren van in het buitenland gehouden vastgoed aan derden kwalificeert als een vaste inrichting onder de Wet minimumbelasting 2024 (Wmb 2024) indien dit vastgoed niet is aan te merken als een vaste inrichting onder het van toepassing zijnde belastingverdrag, op grond van een bepaling die vergelijkbaar is met art. 5 OESO-Modelverdrag.

Het Inclusive Framework van de OESO heeft onlangs het Geconsolideerd Commentaar op de mondiale modelregels tegen winstverschuiving en grondslaguitholling (GloBE-richtlijnen) gepubliceerd.

Art. 8:31 Awb

Art. 9 BPM

Art. 9 BPM

Art. 8:41 Awb

Art. 231 Gemw

Art. 225 Gemw

Art. 3.80 Wet IB 2001

Art. 3.80 Wet IB 2001

Art. 17 Wet WOZ

Art. 6:7 Awb

Art. 3.90 Wet IB 2001